ใครที่เคยไปเที่ยว พม่า มักจะคุ้นชิน กับ มัณฑะเลย์ เมืองหลวงสุดท้ายของพม่า ก่อนตกเป็นเมืองขึ้นของ อังกฤษ ..สะพานอูเบ็ง สะพานไม้ ยาวที่สุดในโลก ที่สร้างจากไม้สัก ของราชวังเก่า กับมัณฑะเลย์ ฮิล จุดชมเมืองสุดงดงาม ที่มีวิหาร อยู่บนยอดเขา.. หลายคนแวะเที่ยวมัณฑะเลย์ แล้วเดินทางกลับ .. แต่หากเดินทางไป ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ราว 136 กิโลเมตร ..จะพบเมืองเก่า ชื่อ Monywa โมนยวา เมืองเล็กๆ เมืองหนึ่งของ รัฐ Sagaing เมืองหลวงเก่า เมืองหนึ่ง ของพม่า หรือที่คนไทย เรียกกันว่า เมือง สกาย..
เครื่องบิน ไฟล์ท เช้า พาเราเดินทางออกจากประเทศไทย ไปถึง มัณฑะเลย์ ตอน เที่ยง จาก สนามบิน เราขึ้น Shutter bus ไปลง กลาง เมือง มัณฑะเลย์ แล้ว จ้างรถแทกซี่ ไปส่ง ที่สถานีขนส่ง ทีริ มันดาลาร์ แทกซี่ คิดเรา 3000 จ๊าด.. ใกล้ๆ ..
จากสถานีขนส่ง ไปขึ้นรถมีทั้งรถบัส รถตู้ ออกทุก 30 นาที ทางเรา เลือกรถตู้ ที่คนใกล้เต็ม เพราะ ต้องใช้เวลาเดินทาง อีก ร่วม 4 ชม. ซึ่ง ตั้งแต่เช้า ข้าวก็ยังไม่ตกถึงท้อง ทริปนี้ เราไป กันสามคน รถตู้สภาพ เก่า แอร์ไม่เย็น ราคา ค่ารถ คนละ 3000จ๊าด .. เราขึ้นไปนั่งจองที่ เพราะ เพื่อน อีกสองคน ที่ไปด้วย วิน กับ นุช ไปเข้าห้องน้ำ .. .. นั่งรอ อยู่นาน จนคนขึ้นมาเต็มรถ วิน กับนุช ยังไม่กลับมา คนขับรถตู้ ปิดประตู รถ สตาร์ทเครื่อง เหยียบคันเร่ง เราร้องโวยวาย.. .”เพื่อนยังไม่มา ๆ” ภาษาไทย นี่แหละวะ ในนาทีนั้น ..พี่พม่า ผู้หญิง ที่นั่งข้างๆ ช่วยตะโกนบอกคนขับเป็นภาษาพม่า คนขับพยักหน้า แต่ก็ยังออกรถ ไป .. เราเริ่มหัวเสีย .. โชคดี ที่ วินกับนุช เดินมาถึงรถ ก่อนที่ ฉัน จะถูกทิ้ง ให้ไปตะลุย โมนยวา แค่คนเดียว.. วินกับนุช เพื่อนร่วมทริปของฉัน ขึ้นรถมา ด้วยใบหน้ายู่ ..”ห้องน้ำ สภาพ สุดๆเลยพี่” สองคนบอก…
รถตู้ออกเดินทาง มุ่งหน้า สู่โมนยวา แอร์อุ่นๆ ไม่ได้ช่วยอะไรมาก แต่ตอนที่ รถออกได้เพียงซักครู่ ฉันรู้สึก ร้อนที่ขา…. ความร้อน เริ่มทวี ขึ้นเรื่อยๆ จนเรา ต้องก้มลงไป มอง .. ตอนที่ก้มลงมุดใต้เบาะ เรารู้สึกถึง อุณหภูมิ ความร้อนสูง ที่พ่นเข้ามา บริเวณที่เรานั่ง อย่างรุนแรง จนต้องยกขาขึ้นหลบ … ฉันเริ่มโวยวาย….
“ใต้เบาะ ใต้เบาะ เหมือนมีอะไรร้อนจัดพ่นเข้ามาในรถ” ฉันใช้ทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ กูเกิ้ล ภาษาพม่า บอกทุกคนในรถ และคนขับ.. “สลับ ที่นั่ง กับวิน มั๊ยพี่นก “ วินที่ไป ด้วยกัน แสดงน้ำใจ…. “พี่ไม่ได้กลัว ร้อน พี่กลัว รถมีปัญหา พี่กลัวรถไหม้ หรือ อะไร ที่เป็นอันตรายจนทำให้เกิดอุบัติเหตุตะหากวิน มันไม่ปรกตินะ “ ฉันเริ่มโวยวาย บอกทุกคน ให้บอกคนขับ ให้มาตรวจเชค ..
คนขับพยักหน้า ทำท่าไม่สนใจ คนอื่นๆ ในรถ ก็เช่นกัน .. ฉันนั่งเครียด .. รถใช้แก๊ส หรือใช้น้ำมัน ส่วนไหนของรถไหม้ หรือ ขัดข้องรึเปล่า.. ฉันกลัว.. คนอื่นบอกว่าปรกติ แต่ฉันว่าไม่ปรกติ เพราะมันร้อนมาก จนแทบลวกขา.. ฉันยังไม่หยุดโวยวาย คนในรถ เริ่มทำท่า เอือมระอา..
คนขับ ขับไปซักพัก แล้วหยุดจอดรถ รับคน จากข้างทาง มีคนฝากของไว้บนหลังคา ให้เอาไปส่งระหว่างทาง พอสตาร์ทรถ อีกครั้ง ความร้อนซักครู่ ก็หายใป ฉันถอนหายใจโล่งอก.. .

รถจอดรับคนไปตลอดทาง มีการเอาเก้าอี้เล็กๆ มาวางระหว่างเบาะ ทำเป็นเก้าอี้เสริม เพียงชั่วครู่ รถตู้ 10 ที่นั่ง ก็มีคน 16 คน อยู่ในรถ.

นุช ที่นั่งอยู่ด้านหลัง สะกิด วิน .. ผู้ชายคนที่นั่งข้างๆ พยายาม ยุ่งกับนุช ตลอดเวลาเลย.. ฉันหันกลับไปมองหน้า ชายพม่า อายุราว 20 กว่า สูงราว 155 cm.แต่งตัวดี รูปร่างท้วม พยายามยิ้มหวาน ส่งมาให้ ฉันหันหลังกลับ .. “นุชมา แลกที่นั่งกับวิน” วินสั่ง
หลังวินย้ายไป นั่งแทนที่นุช หนุ่มพม่า ก็ยังไม่ลดละ พยายามชวนวินคุย เปิดเพลงให้ฟังจากมือถือ เสียงดังไป ตลอดทาง กลบเสียงคนทั้งรถ มีช่วงหนึ่ง พี่แก เปิดให้วิน ดูรูป พี่แกนั่งส้วมอยู่ “ “โรคจิต ป่าววะ” วินอุทาน… รถตู้จอดสนิทลงข้างทาง .. พี่แก กับคนในรถอีกสองสามคน เดินลงจากรถตู้ เข้าป่าละเมาะ ข้างทาง … แวะปลดทุกข์ มิน่า ถึงโชว์รุปนั่งส้วม ให้ดู ที่แท้ จะชวนไป ปลดทุกข์ กลางป่า..
รถจอดให้พักกินข้าว ระหว่างทาง ที่ร้าน อาหารพม่า จุดพักรถ ฉันแวะซื้อน้ำ ส่วนข้าว เราเตรียม ข้าวเหนียวเนื้อเค็ม มาจากเมืองไทย ..เพราะยังไม่พร้อม สำหรับอาหารพม่า ข้างทาง ในมื้อนี้ .
ด้วยความที่จอดหยุดๆ ไปตลอดทาง เวลา 3ชม. ที่ควรจะเป็น จึงลากยาว ไป เป็น 4 ชม. ตอนที่รถตู้ขับผ่านเข้าไปในตัวเมือง โมนยวา สายตาฉัน ก็เหลือบไป เห็น ตึกสีเขียว พร้อมชื่อโรงแรม ที่เราจองไว้ ..ฉันร้องตะโกน ให้รถตู้จอด.. การเดินทางอันยาวนาน หัวยุ่งกระเซิง หน้าตาเนื้อตัวเต็มไปด้วยฝุ่น สำหรับวันนี้ ก็สิ้นสุดลง. เราเข้าพักที่โรงแรม ..คืนนั้น เราโบกรถตุ๊กๆ เข้าไป ในเมือง เที่ยวชมตลาดกลางคืน ของเมือง โมนยวา ที่คลาคล่ำ ไปด้วยผู้คน อาหารพื้นเมืองของพม่า เรียงรายให้เลือกชิม ไปตลอดทาง
เช้าวันรุ่งขึ้น เราอยากลอง วิถี แห่งโมนยวา . เลยตัดสินใจ เช่ารถสามล้อพ่วง ที่ เป็นรถพ่วงเล็กๆ ที่ดัดแปลง ต่อ กับรถมอเตอร์ไซค์ ตกลงราคากับคนขับ เราจะไป Thanboddhay Paya หรือ เจดีย์สัมพุทเธ กับ Bodhi Tataung วัดโพธิ์ตาต่อง สองที่…
บรรยากาศ การนั่งรถพ่วงเล็กๆ นี่ ถ้าใครได้มีโอกาส ไปเยือน โมนยวา อยากให้ลองนั่งดู ความรู้สึกกับบรรยากาศที่เห็น เรารู้สึกเหมือนเราเป็น คนยุคปัจจุบัน ที่ถอยหลังไปสู่อดีต . รถพ่วงขับผ่านถนนราดยาง สองข้างทาง มีต้นไม้สีเขียว ทุ่งนา คนพม่า ยังใช้วัว เทียมไถ ไถนา เหมือนยุคสมัยเมื่อ 50 ปีที่แล้ว.

เรามาถึง วัด สัมพุทเธ ในช่วงเช้า นักท่องเที่ยวต่างชาติ มีแค่พวกเราสามคน นอกนั้น เป็นชาวพม่า ที่เดินทางมาจากจังหหวัดอื่น เพื่อมาสักการะ และเยี่ยมชมความงาม ของเจดีย์สัมพุทเธ
เจดีย์ สัมพุทเธ หรือ Thanboddhay Paya สร้างมานาน ร่วม 76 ปี ลักษณะการสร้าง คล้าย เจดีย์บุโรพุทโธ ของอินโดนีเซีย โดยมีการจำลองเขาพระสุเมรุ เอาไว้ตรงกลาง เจดีย์ มีลักษณะพิเศษ ตรงที่เป็น สี่เหลี่ยม จตุรัส ประกอบด้วยเจดีย์ย่อยเล็กๆ 874เจดีย์ รายรอบ เจดีย์ประธานสีทอง
ด้านในของเจดีย์ บริเวณผนังทั้งหมด จะประดับตกแต่งไว้ด้วยพระ พุทธรูปองค์เล็กๆ ร่วม ห้าแสนองค์เลยทีเดียว

ออกจากวัดสัมพุทเธ เราเดินทาง โดยรถพ่วงคันเดิม ไป ยัง วัด โพตาต่อง Bodhi Tahtaung Pagoda แต่ ใกล้ๆกันนั้น บนยอดเขา เรามองเห็น พระพุทธรูป ยืน นอน ขนาดใหญ่ มองเห็นแต่ไกล ตั้งตระหง่าน อยู่บนยอดเขา เบื้องหน้า จากมุมที่เรามองเห็น คือเจดีย์ อ่องสากกยา Aung Sakkya Pagoda สีทองอร่ามสวยงาม ต้องประกายแดด เราเลย ตัดสินไป ไปเยือน พระยืนนอน และ เจดีย์ อ่องสากยา ก่อน ..
พระนอนนี้ ยาวถึง 90 เมตร สูง 20 เมตร เป็นหนึ่งในพระนอน ที่ ขึ้นชื่อว่า มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก .สร้างขึ้น ในปี คศ.1991 ด้านในองค์พระนอน จะมีพระพุทธรูป 9000 องค์ ประดับประดาอยู่ อย่างงดงาม
พระยืน สูง 129 เมตร สร้างเสร็จใน ปี คศ.2008 ด้านหลังขององค์พระ มีทางเดินขึ้นสู่ยอดเขา ที่สามารถมองเห็นเมือง โมนยวา ได้ โดยรอบ

ด้านหน้าเจดีย์ อ่องสากยา มีร้านขายของที่ระลึก หลายร้าน ราคาไม่แพง ..ทานาคา ซึ่งยังอยู่ในสภาพกิ่งไม้ สีเหลือง วางเรียงราย สำหรับคนที่สนใจ .. จากการสอบถามชาวพม่า บอกว่า ทานาคา ที่มีคุณภาพดีที่สุด อยู่ที่เมืองโมนยวา .นี่เอง

ตรงเชิงเขา มีมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ที่สามารถ ว่าจ้างให้พา ขึ้นไปชม ถึงบริเวณ พระยืน นอน แต่ ฉัน ตัดสินใจเดินขึ้น เจดีย์ อ่องสากยา เพื่อขึ้นไปชม ทิวทัศน์ จากด้านบน จากเจดีย์ มีทางเดิน พร้อมร้านขายของที่ระลึกไปตลอดทาง ซึ่งสามารถเดินขึ้นไปจนถึงองค์พระได้ ถ้าคุณมีเวลาพอ เพราะระยะทาง ไกลมาก พอสมควร.
หลังใช้เวลาอยู่นานราวหนึ่งชั่วโมง เราเดินทางต่อไป ยัง วัดโพธิ์ตาต่อง Bodhi Tataungหรือ วัดพระพุทธรูป1000 องค์
เป็นวัด ที่มี พระพุทธรูป 1000 รูป อยู่ใต้ต้น โพธิ์ 1000 ต้น ตอนที่ไป เราพบว่า ชาวบ้าน ยังคงเดินหน้า สร้างพระพุทธรูป เพิ่มเรื่อยๆ น่าจะมีมากกว่า 1000 องค์ แล้ว เราหยุด ถ่ายรูป คุณลุงศิลปิน ที่กำลัง ระบายสี พระพุทธรูป อยู่ คุณลุงยิ้มให้เรา ถ่ายรูป อย่างใจดี.. เดินเข้าไป ตรงกลาง จะมี หอชมวิว ที่สามารถ ขึ้นไปชมภาพมุมสูงได้ ..

หลังเดินออกมาจาก ทะเลพระพุทธรูป วัดโพธิ์ตาต่อง เราไปขอเข้าห้องน้ำ ของวัด มีหญิงพม่าแม่ลูกอ่อน เดินเข้ามาขายโปสการ์ด เราช่วยอุดหนุนกันคนละใบ เราเดินเข้าไปไหว้พระ หลวงพ่อ ซึ่งพูดภาษาอังกฤษได้ ค่อนขางดี ให้ศีลให้พร เรา หลังเดินออกมา บอกคนขับรถตุ๊กๆ ว่าเราพร้อมจะเดินทางกลับ ก็เกิดเรื่อง โทรศัพท์มือถือ ของนุช หายไป ..
“นุช คิดว่า นุชทำตก ตอนใส่รองเท้า” นุชบอก พร้อม เริ่มวิ่งวน ย้อนกลับทางเดิมที่เดินมา ..ฉันพยายามโทร เข้าโทรศัพท์นุช โทรเข้าได้ แต่ ไม่มีคนรับสาย .. พวกเรา เข้าไปขอความช่วยเหลือ จากหลวงพ่อ ..หลวงพ่อ เรียกคนอีกหลายคนมา การช่วยเหลือ เริ่มต้นขึ้น ทุกคนต่างพากันออกตามหาโทรศัพท์ ทุกที่ที่เราเดินไป ที่น่าตกใจคือ เค้าไปรับ คุณลุงศิลปิน ที่เราแวะทัก ระหว่างทาง มาจากไหน ก็ไม่รู้ มาสอบถาม ว่าเห็นไหม หลังการค้นหา อยู่ร่วมชั่วโมงครึ่ง เราเริ่มหมดหวัง.. เราทิ้งเบอร์ โทรศัพท์ ติดต่อ ไว้ที่หลวงพ่อ ตัดสินใจ บอก รถพ่วง ให้พากลับโรงแรม..
บนรถ พ่วง บรรยากาศ ตอนกลับ ต่างจากตอนมาอย่างสิ้นเชิง ไม่มีใครพูดอะไร นุชนั่งเงียบ น้ำตาเริ่มไหล ออกมาเป็นทาง หลังนั่งรถมาได้ ราว 10 นาที เราได้ยินเสียงบีบแตรด้านหลัง พร้อมรถกระบะที่ขับตามมา ด้วยความเร็วสูง…
รถตุ๊กๆ ลงจอดข้างทาง หลวงพ่อ นั่งอยู่ในรถ มีหลวงพี่ เป็นคนขับ มีรถเก๋งอีกคัน ขับตามมา… คนที่เก็บโทรศัพท์มือถือ ได้ เอาตามกลับมาคืน ..ถึงตอนนั้น น้ำตาของนุช ก็ไหลออกมา จนควบคุมไม่ได้ อีกต่อไป แล้ว…
ฉันกราบหลวงพ่อ ด้วยความตื้นตันใจ. เค้าเก็บได้ แต่ไม่รู้ว่าจะรับสายที่โทร เข้ามายังไง และไม่รู้ว่าจะ เอาไปคืนที่ไหน จนคนนี้ หลวงพ่อ ชี้ไปที่ผู้ชายอีกคน เขาช่วยหา จนเจอนี่แหละ …

รถตุ๊กๆ พาพวกฉัน เดินทางกลับโรงแรม พรุ่งนี้ ต้องเดินทางออกจาก โมนยวา น่าเสียดาย ที่วัดถ้ำบนเขา Pho Win Hill น้ำท่วม ทำให้เราไป เยือนไม่ได้ แต่เรา ก็ให้สัจจะ สัญญากับตัวเองว่า จะกลับมาเยือน โมนยวา เมืองแห่งพุทธศาสนา เมืองที่ความเจริญ แห่งวัตถุ ยังไม่ได้เข้ามารุกล้ำ ทำลาย ธรรมชาติ เมืองที่ความดีงาม ทางจิตใจ ยังมีอยู่จริง…..

ภาพถ่ายสวยๆ จากด้านหน้า เจดีย์ สัมพุทเธ มินขออนุญาต สร้อยข้อมือ ประดับจี้ คริสตัล ชวารอฟกี้ เป็นจี้ท่องเที่ยว ตัวแทนของแต่ละประเทศ สะสมได้ จากการซื้อสินค้าบูท แล้วสะสมสแตมป์ แลก ตอนนี้ มินสะสม ได้แล้ว 7ชิ้น ทั้งหมด มีอยู่ 10 ชิ้นค่ะ #worldofcharms #bootsthailand
มีโปรโมชั่น จากทางบูทคือ โหลดภาพจี้ประดับคริสตัลจากบู๊ทส์ในแบบฉบับของคุณผ่าน Instagram พร้อม #worldofcharms ลุ้นรับ Gift Set มูลค่า 2,600 บาท 10 รางวัล ใครชอบสะสมสร้อยข้อมือพร้อมจี้สวยๆ ก็ลอง อัพโหลดกันดูน่อค่ะ..