อาเบลมาปลุกฉัน ตอน ตี 4 ตรงเวลาเป๊ะ .. ฉันรีบตื่นนอน คาดไฟฉายที่ศีรษะ มุ่งหน้า ตรงไปยัง ด่านตรวจ. พาสปอร์ท..
ด่านตรวจพาสปอร์ท อยู่ไม่ไกลจากที่พักเรามากนัก เดินแค่ ราว 15 นาที ก็ ถึง.. มืด และเงียบสงัด .. ยังไม่มีใครมา .. เรามาเป็นสามคนแรก จริงๆ
เรารีบ จองคิว และนั่งรอหน้าด่าน.. ฉันล้วงเอา แปรงฟัน และอุปกรณ์ ที่เตรียมมา ล้างหน้า แปรงฟัน ตรงหน้าด่าน.. นักท่องเที่ยวกลุ่มอื่น เริ่มตามพวกฉันมาติดๆ เพียงชั่วอึดใจเดียว ด่านตรวจ ก็แออัด ไปด้วย ผู้คนมากมาย. ด่าน จะเปิดเวลา ตี 5 ครึ่ง หมายถึง ต้องรออยู่ ราว ชั่วโมงกว่า แล้วจ้ำ ไปให้ถึง sun gate ให้ได้ ตอน 6 โมงเช้า
ณ จุดตรวจ หน้าด่าน นักท่องเที่ยวหลายคน เอาเพลงมาเปิด เอาเบียร์มาดื่ม เอาบุหรี่มาสูบ แล้วเต้นกัน ยังกับตรงนั้นเป็น ผับ .. เราพยายามขยับตัวหลบควันบุหรี่ แต่ด้วยความที่ ตรงบริเวณนั้น แคบมาก ทำอะไรมากไม่ได้ ถ้าลุก คือ เสียดินแดน ที่อุตส่าห์ ตื่น ตี4 มายืดครองไปทันที.
จุดที่ฉันนั่ง เป็นด้านในสุดของด่าน .. มีกลิ่นปัสสาวะ โชยมาจากพื้นดิน..คงมีคนมานั่งรอ แล้วกลัวจะเสียดินแดน แต่ปวดปัสสาวะ เลย ปลดปล่อยมันซะตรงนั้น ในความมืด เพราะไม่มีใคร สนใจใคร..
ตี 5 ครึ่ง ด่านเปิด ฉันแหวกผู้คน ไปยืนด้านหน้าสุด ยืนยัน เสียงดัง ว่า มาจองคนแรก.. หลัง ประทับตราพาสปอร์ท ตราที่ 3 การเดินจ้ำอ้าว ไปให้ถึง sun gate ก่อน แสงแรก ของพระอาทิตย์ ก็เริ่มขึ้น