เราถึง ริโอ เดจาเนโร ตอนเช้า ใช้บริการแทกซี่ ไปยังย่าน Santa Teresa เป็นย่าน ศิลปะวัฒนธรรม กลางกรุง ริโอ เดจาเนโร ย่านนี้ เป็นย่านที่เป็นบ้านของศิลปิน ชาวบราซิลที่โด่งดัง หลายต่อหลายคน บ้านเก่าของศิลปินบางคน ได้ถูกดัดแปลงให้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์ ศิลปะ ลักษณะของย่านนี้ บ้านเรือนจะปลูกลดหลั่นกันอยู่บน เขา การเดินในย่านนี้ก็จะค่อนข้างลำบากนิดหน่อย ถ้าต้องเดินขึ้นเนิน
สนามบินค่อนข้างไกลจากตัวเมือง ค่าแทกซี่ ที่นี่แพงมากจน ขนลุก ค่าแทกซี่จาก สนามบิน มาย่าน Santa Teresa คิดเป็นเงินไทย เกือบ 2 พันบาท ที่พักที่เราพักเป็นบ้านไม้ แบ่งห้องให้เช่า ไม่มีเครื่องปรับอากาศ เจ้าของบ้าน ชื่อ คุณ Wesley ลักษณะบ้านเป็นบ้านปลูกอยู่บนเนิน ทำให้บริเวณระเบียง สามารถมองเห็นทิวทัศน์ของย่าน Santa Teresa ได้อย่างชัดเจน. หน้าบ้านติดกับรางรถไฟ ด้านหลัง จะต้องเดินลงเนิน ซึ่งทำเป็นบันใด สูง ต้องเดินลงบันใด ราว 1 กิโลเมตร เราจะไปโผล่ที่กลางย่าน Santa Teresa
วันแรกที่ไปถึง กว่าเราจะได้ออกจากบ้าน ก็ปาเข้าไปบ่ายแก่ๆ เพราะ เจ้าของบ้านเช่ากับ แมนทำพิษ
คุณ Wendsley เย้าของบ้านเช่า ต้อนรับเราประดุจญาติสนิท หลังเอาของไปเก็บในบ้าน พี่แกก็เรียกแมน ไปคุย ลากแผนที่เมืองออกมา แล้วคุยอะไรกันที่เราฟังไม่รู้เรื่อง ยาวร่วมชั่วโมง หลังหลุดจาก คุณ Wendsley ออกมาได้ เราเริ่มกระสับกระส่ายเพราะเวลา เรา มีน้อย เรากำลังจะเสียเวลา 1 วันไปโดยเปล่าประโยชน์
เราให้แมนติดต่อ นัดหมาย เรื่อง เช่าเฮลิคอปเตอร์ให้เรา เพราะเห็นว่า พูดภาษา โปรตุเกส น่าจะเข้าใจกันได้มากกว่า.
หลังจากพากเพียร คุยโทรศัพท์ กับ ทาง เอเจนซี่อยู่ร่วมสอง ชั่วโมง ก็ยังไม่ได้คำตอบ จนเราเริ่มสงสัย ว่า แมนมันโทรไป คุยเล่นเรื่องส่วนตัว หรือ กำลังติดต่อนัดหมายให้เรา.
สองชั่วโมงผ่าน เราเดินไปหาแมน สิ่งที่ ฮีเล่าคือ ฮีไปโม้ กับเอเจนซี่ คนให้เช่า เครื่องบินว่า. เราเป็นช่างภาพอาชีพ มาจากเมืองไทย ต้องการขึ้นไป ถ่ายภาพแบบพิเศษ แบบระดับมือโปร เอาแบบที่ดีที่สุด.
แถมเล่าประวัติเราให้เขายาวเหยียด. แน่นอนสิว่า ทางนู้น เลยจัดการ อัพราคาให้ แพงเป็นพิเศษ เพราะไปโฆษณากับเขาแบบนั้น คือ โทรไปเล่าประวัติเราให้ทางนู้นฟัง ร่วมชั่วโมง เพื่อ?!?
เราคว้าหู โทรศัพท์มา. “I want to speak with somebody who can speak English ”
ขอคุยกับคนที่พูดภาษาอังกฤษได้ จะได้ไหม. เรากรอกเสียงลงไปตามสาย.
ฝั่งนู้น รีบเปลี่ยนภาษาพร้อมร่ายยาว เรื่องทริปพิเศษ (แพงเป็นพิเศษ)
” I don’t have money , I’m poor. I want just only 20 minutes helicopter package. no special package , I’m not professional photographer .”
ฉันไม่มีเงิน เป็นคนจนมาก ไม่ใช่ช่างภาพอะไรทั้งนั้นแหละ จะบินแค่ 20 นาที
ทางนู้นอึ้ง ไป พักนึง พร้อมบอกราคาปรกติเรามา และตกลงนัดหมายให้มารับเรา ในวันถัดไป เนื่องจากวันรุ่งขึ้น พยากรณ์อากาศบอกว่า ฝนจะตกทั้งวัน ดังนั้น ถ้าวันถัดไป โชคดีฟ้าเปิด ฝนไม่ตก เรานัดหมายให้มารับ ตอน 9 โมงเช้า. เพื่อไปบิน. ทุก อย่างสำเร็จ หลังการยกหู เจรจาของเรา เพียงไม่ถึง ห้านาที. เราหันไปมองหน้าแมน สายตาตำหนิ แมนทำหน้าเจื่อน พร้อมฉากตัวหลบ

โบสถ์สวยงามด้านใน ใกล้ๆทางขึ้น Christ The redeemer

ระเบียงบ้าน ที่เราไปพัก